2022-01-19

Część III

Trzecią część artykułu poświęcamy, zgodnie z zapowiedzią, ocenie dla kogo CIT estoński (dalej też: CIT EST lub ryczałt) jest najbardziej korzystny i wskazany, a kto powinien dwa razy się zastanowić nim zdecyduje się na ten sposób opodatkowania.

Istotą CIT EST jest brak nie tylko opodatkowania dywidendy (PIT) dopóki nie wypłacamy jej wspólnikom, co jest oczywiste, ale przede wszystkim zysków spółki (CIT). Brak tego podatku zachodzi zawsze, gdy nie dystrybuujemy zysków ze spółki w inny sposób lub nie dokonujemy czynności uznawanych za tożsame w skutkach (np. pokrycie straty powstałej przed okresem opodatkowania CIT EST). A zatem pierwszym beneficjentem tego rozwiązania będą spółki, które reinwestują w całości zyski. Im więcej i im dłużej, tym korzyść (swoista nieoprocentowana pożyczka) z tego będzie większa. Korzyść zwiększy też wysoka inflacja.

Te spółki, które reinwestują zyski częściowo, a częściowo wypłacają wspólnikom też będą wygrane z tego samego powodu co wyżej; trzeba wyraźnie zaznaczyć, że wypłacenie dywidendy nie pozbawia spółki korzystania w dalszym ciągu z CIT EST, a samo opodatkowanie (suma PIT + CIT) będzie niższe niż opodatkowanie gdyby spółka nie była na CIT EST (efektywnie max. 20% mały podatnik, max. 25% duży podatnik na CIT EST, wobec odpowiednio max. 26,29% i max. 34,39% efektywnego opodatkowania spółek będących na zwykłym CIT).

Kolejnym beneficjentem będą spółki, które korzystnie rozliczą stratę, którą osiągnęły jeszcze sprzed okresu opodatkowaniem CIT EST. W bardzo dużym uproszczeniu – rozliczenie straty nastąpić może w ciągu max. 2 lat poprzedzających opodatkowanie CIT EST, jeśli rzecz jasna spółki osiągnęły wystarczający w tym okresie dochód. Jeśli jednak spółka nie będzie przez 4 lata na CIT EST, to traci prawo do w/w rozliczenia straty i zapłaci od tego podatek CIT wraz z odsetkami.

Kolejnym beneficjentem będą mali podatnicy, którzy przekształcili się przed wejściem na CIT EST (np. z przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną lub ze spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością). Spółki przekształcone będące małymi podatnikami (sp. z o.o. z przykładu powyżej) w roku przekształcenia i w roku następnym musiałyby płacić CIT jak duzi podatnicy (19%), ale jak wejdą na CIT EST, to będą podlegały opodatkowaniu CIT EST dla małych podatników (CIT+PIT 20% !).

Komu z kolei CIT EST może się nie opłacać?

Nie będzie opłacał się tym podmiotom, które nie spełniają warunków do wejścia, a dostosowanie się do nich łączyłoby się z poniesieniem nieproporcjonalnie dużych nakładów i kosztów.

Może nie opłacać się tym spółkom, które nie będą na CIT EST przez 4 lata, a u których wystąpiła różnica w przychodach i kosztach, związanych z ich odmienną klasyfikacją w ujęciu prawa podatkowego a prawa bilansowego (tzw. różnice przejściowe), przy wejściu na CIT EST. Wówczas, po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem, zapłacą od tego (tj. korekty wstępnej) podatek CIT.

Może nie opłacać się tym spółkom, które powstały w wyniku przekształcenia i których pierwszy rok podatkowy po przekształceniu jest jednocześnie pierwszym rokiem na CIT EST. Może u nich wystąpić podlegający opodatkowaniu CIT em (19%) dochód z przekształcenia. Dochodem będzie suma nadwyżek wartości poszczególnych składników majątku ustalonych dla wyniku finansowego netto zgodnie z przepisami o rachunkowości na dzień przekształcenia, ponad ich wartość podatkową ustaloną na ten dzień. Podatek ten jest płatny według wyboru podatnika: jednorazowo do końca trzeciego miesiąca pierwszego roku opodatkowania ryczałtem albo w częściach w okresie nie dłuższym niż 2 lata , licząc od końca pierwszego roku opodatkowania ryczałtem.

Może się nie opłacać tym spółkom, u których wystąpią, w okresie bycia na CIT EST, do opodatkowania dochody z tytułu m.in: ukrytych zysków, nieujawnionych operacji gospodarczych, wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochody takie będą opodatkowane CIT EST.

Na koniec może nie opłacić się tym, którzy mogą szybko utracić prawo do opodatkowania CIT EST, np. wskutek niezatrudniania minimalnej liczby pracowników, osiągania 50% i więcej tzw. pasywnych przychodów, czy wskutek rezygnacji (utrata prawa do opodatkowania CIT EST nastąpi w tych przypadkach z końcem roku podatkowego, w którym te zdarzenia wystąpiły) albo wskutek np. nieprowadzenia księgowości lub prowadzenia w sposób, który nie pozwala na określenie wyniku finansowego netto, wskutek przejęcia na określonych warunkach innych podmiotów itp. (utrata prawa do opodatkowania CIT EST nastąpi w tych przypadkach z końcem roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym te zdarzenia wystąpiły).

Podobnie jak w niektórych przykładach opisanych wyżej skórka może nie być warta wyprawki.

Trzeba na koniec wyraźnie podkreślić, że przy podejmowaniu decyzji o wejściu bądź nie na CIT EST nie powinniśmy kierować się ogólnymi rekomendacjami, ale indywidualnymi warunkami i konkretnymi wyliczeniami uwzględniającymi sytuację podmiotu, który stoi przed takim wyborem.

Zainteresowany wejściem na CIT estoński? Skontaktuj się z kancelarią.

Pomożemy przystosować Twoją firmę do CIT estońskiego i skutecznie z niego korzystać.

Zobacz także:

• CIT estoński 2022. Wchodzisz? Część pierwsza.
• CIT estoński 2022. Wchodzisz? Cześć druga.