Zgromadzenie wspólników stanowi nadrzędny organ w strukturze każdej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), który odpowiada za podejmowanie decyzji o strategicznym znaczeniu dla dalszego funkcjonowania i rozwoju spółki. W niniejszym artykule omawiamy rodzaje zgromadzeń i sposoby ich zwoływania, miejsce i sposób ich odbywania, kwestie zdalnego uczestnictwa.
Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (KSH) rozróżnia dwa typy zgromadzeń wspólników: zwyczajne i nadzwyczajne.
Zwyczajne zgromadzenie wspólników, o którym mowa w art. 231 KSH, jest obowiązkowym zgromadzeniem, które odbywa się raz w roku i nie później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego (za wyjątkiem sytuacji, kiedy rok obrotowy w spółce jest dłuższy niż jeden rok kalendarzowy).
Co do zasady, rok obrotowy w spółce odpowiada okresowi roku kalendarzowego, zatem zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się do dnia 30 czerwca każdego kolejnego roku kalendarzowego.
Zgodnie z art. 231 § 2 KSH przedmiotem obrad wspólników powinno być:
Katalog spraw wskazany w art. 231 § 2 KSH, które powinny być przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników, nie jest katalogiem zamkniętym, zatem wspólnicy mogą podejmować także uchwały w innych sprawach w trakcie zwyczajnego zgromadzenia.
Nadzwyczajne zgromadzenie wspólników, o którym mowa w art. 232 KSH, może odbyć się w każdym czasie i zwołuje się je w przypadkach wskazanych w KSH lub umowie sp. z o.o., a także, gdy organy lub osoby uprawnione do zwoływania zgromadzeń uznają to za wskazane.
Oznacza to, że w trakcie nadzwyczajnego zgromadzenia mogą być podejmowane uchwały w innych spraw niż te, które są przedmiotem zwyczajnego zgromadzenia wspólników np.: w sprawie zmiany umowy spółki, w sprawie rozwiązania sp. z o.o., czy też w sprawie przyznania wynagrodzenia członkom zarządu sp. z o.o.
Zgromadzenia wspólników sp. z o.o. odbywają się w siedzibie spółki, jeżeli umowa spółki nie wskazuje innego miejsca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Istnieje możliwość, aby zgromadzenie odbyło się również w innym miejscu niż na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, wówczas zarząd chcąc zwołać zgromadzenie wspólników poza siedzibą spółki musi uzyskać zgodę wszystkich wspólników przed zwołaniem zgromadzenia wspólników.
Zmiany w przepisach KSH, szczególnie te wprowadzone w odpowiedzi na pandemię COVID-19, na stałe zmieniły podejście do możliwości uczestnictwa w zgromadzeniach wspólników w formie zdalnej.
Obecnie art. 2341 KSH zezwala na przeprowadzenie zgromadzenia wspólników przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, pod warunkiem, że umowa spółki nie stanowi inaczej.
Udział w zgromadzeniu wspólników z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej musi umożliwiać: dwustronną komunikację w czasie rzeczywistym wszystkich osób uczestniczących w zgromadzeniu wspólników, w ramach której mogą one wypowiadać się w toku obrad zgromadzenia wspólników, przebywając w innym miejscu niż miejsce obrad zgromadzenia wspólników i wykonywanie osobiście lub przez pełnomocnika prawa głosu przed lub w toku zgromadzenia wspólników. Spółka musi zagwarantować, że system używany do zdalnego uczestnictwa w zgromadzeniu jest bezpieczny i umożliwia wykonanie powyższych wymagań. O udziale w zgromadzeniu wspólników z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, postanawia zwołujący zgromadzenie wspólników w sp. z o.o.
Bez względu na to, czy mowa o zwyczajnym bądź o nadzwyczajnym zgromadzeniu wspólników, ustawodawca przewidział dwa sposoby ich zwoływania, a mianowicie:
Zarówno zwoływanie zgromadzenia wspólników przy wykorzystaniu listów poleconych lub przesyłek nadanych pocztą kurierską, jak i przy wykorzystaniu adresu do doręczeń elektronicznych albo poczty elektronicznej powinno zostać dokonane na co najmniej dwa tygodnie przed planowanym terminem zgromadzenia wspólników spółki z o.o.
Termin dwutygodniowy liczy się zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, zatem nie jest wymagane, aby wspólnicy potwierdzili otrzymanie zawiadomienia o zgromadzeniu, a skuteczność doręczenia należy oceniać według teorii nadania, a nie doręczenia.
W zaproszeniu skierowanym do wspólnika należy wskazać dzień, datę i miejsce zgromadzenia wspólników wraz ze szczegółowym porządkiem obrad, a dodatkowo w przypadku planów zmiany umowy spółki w trakcie zgromadzenia należ również wskazać istotne elementy treści proponowanych zmian. W przypadku, gdy udział w zgromadzeniu wspólników następuje przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, dodatkowo w treści zawiadomienia należy wskazać informacje o sposobie uczestniczenia w tym zgromadzeniu, wypowiadania się w jego trakcie, wykonywania na nim prawa głosu oraz wniesienia sprzeciwu od podjętej wówczas uchwały bądź uchwał.
W treści art. 235 KSH ustawodawca wskazał krąg organów, które są uprawnione do zwołania zgromadzenia wspólników lub uprawnione do żądania zwołania zgromadzenia wspólników, a mianowicie:
Zarząd spółki
Zarząd ma prawo do zwołania zgromadzenia wspólników, o którym mowa w art. 235 § 1 KSH, bezpośrednio z własnej inicjatywy. Zarząd spółki posiada najsilniejsze uprawnienie zarówno w zakresie inicjatywy zwoływania, jak i samego zwołania zgromadzenia wspólników, a zarazem samo uprawnienie do zwołania należy także do obowiązków zarządu spółki. Należy wskazać, iż uprawnienie zarządu ma charakter pierwszorzędny i nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych przesłanek.
Rada nadzorcza, komisja rewizyjna lub inne osoby wskazane w umowie sp. z o.o.
Zgodnie z treścią art. 235 § 2 KSH rada nadzorcza, jak również komisja rewizyjna, mają prawo do zwołania zwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zarząd nie zwoła go w terminie określonym w KSH lub w umowie spółki, oraz do zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zwołanie go uznają za wskazane, a zarząd nie zwoła zgromadzenia wspólników w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia odpowiedniego żądania przez radę nadzorczą lub komisję rewizyjną. Rada nadzorcza, a także komisja rewizyjna mają prawo żądania zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, a to prawo przysługuje im jako organom spółki, które każdy z nich może realizować samodzielnie. Kolegialny charakter tych organów wymusza konieczność podjęcia stosownej uchwały o wystąpieniu z żądaniem zwołania zgromadzenia, które kierowane jest do zarządu spółki.
Poza organami nadzoru wskazanymi powyżej, umowa sp. z o.o. może przyznać uprawnienie do żądania zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników innym osobom (art. 235 § 3 KSH). Innymi osobami mogą być wskazane w umowie spółki np.: osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, ale mające zdolność prawną.
W przypadku wystąpienia z żądaniem przez organ nadzoru bądź inne osoby, o których mowa w art. 235 § 2 KSH, zarząd nie zwoła zgromadzenia w terminie dwóch tygodni od zgłoszenia żądania, wówczas prawo do zwołania zgromadzenia wspólników uzyskują żądający.
Wspólnicy
Zgodnie z treścią art. 236 KSH prawo żądania zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników przysługuje wspólnikowi lub wspólnikom reprezentującym co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego, to zagadnienie omawialiśmy w artykule „Jak skutecznie zwołać zgromadzenie wspólników?”.
Zgodnie z art. 240 KSH, zgromadzenie wspólników może odbyć się bez formalnego zwoływania, o ile spełnione są następujące warunki:
Ta procedura umożliwia znaczne uproszczenie i przyspieszenie procesu podejmowania decyzji, zwłaszcza w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji.
Przestrzeganie przepisów KSH w zakresie zwoływania zgromadzenia wspólników jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności i legalności podejmowanych przez nie decyzji. Znajomość tych przepisów umożliwia wspólnikom odpowiednie przygotowanie się do zgromadzeń, a także skuteczną obronę ich interesów.